Projekt pt. Pomocna Sztuka, sfinansowany przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Wspierania Międzynarodowych Domów Spotkań na lata 202-2030 doczekał się w listopadzie swojej kontynuacji.
W seminarium i warsztatach, które odbyły się w Pałacu w Morawie udział wzięli wykładowcy i studenci z Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wyższej Szkoły Sztuki i Designu z Bratysławy (Słowacja) oraz Uniwersytetu Tomáša Baty w Zlinie (Czechy).
Projekt zakłada wymianę doświadczeń pomiędzy studentami i wykładowcami z różnych środowisk akademickich, reprezentujących różne dziedziny artystyczne jak i niekiedy skrajnie odmienne postawy twórcze, realizowanych na polu tak dydaktycznym jak i artystycznym.
Korzystając z bogatej oferty kulturalnej i historycznej regionu Dolnego Śląska oraz, w szczególności, skomplikowanej historii samego Pałacu Morawa oraz jego byłych właścicieli, zaproponowano cykl spotkań i prezentacji umożliwiający uczestnikom zapoznanie się z tymi treściami. Program spotkania zakładał między innymi spotkanie z p. Melittą Sallai, córką byłych właścicieli Pałacu współzałożycielką Fundacji św. Jadwigi, dr. Łukaszem Nawrockim, artystą i konserwatorem dzieł sztuki, skoncentrowanym na odkrywaniu tajników technik stosowanych przez dawnych mistrzów malarstwa, autorem rekonstrukcji historycznej Madonny Głogowskiej Portretu Młodzieńca oraz dr. Robertem Kudelskim, autorem licznych pozycji naukowych dotyczących zaginionych lub zrabowanych podczas II Wojny Światowej dzieł sztuki.
Podobnie jak w ubiegłym roku, podczas trwających 10 dni warsztatów, zaproszeni do udziału w projekcie studenci, mieli okazję stworzyć autorskie realizacje artystyczne odnoszące się do zaproponowanych przez prof. Marcina Berdyszaka tematów. Tematy te są ściśle związane z historią i duchem Pałacu Morawa i dotyczą nie tyle samego procesu zanikania co już bardziej rezultatu tego zniknięcia oraz istoty powstałego w ten sposób braku.
Studenci mieli więc za zadanie określić jaki jest rezultat zanikania, zniknięcia, może nagłego zniknięcia w kontekście tego miejsca, jego historii i zmian lub odnieść się do poczucia braku, który uzmysławiamy sobie wobec zniknięcia, które jest przez nas rozpoznane. Wyraźnie podkreślono że rezultatem zniknięcia niekoniecznie musi być brak, może być to też nowe istnienie. Możemy zadać sobie pytanie, czy w sytuacji, w której nie zorientujemy się lub nie zauważymy, że coś zniknęło zniknięcie w ogóle osiąga swój rezultat.
_________________________________________________________________
OPIS TEMATÓW.
- Rezultat – Punktem wyjścia jest skupienie się na szeroko rozumianym pojęciu rezultatu zniknięcia. Wybierz sytuację, historię, może przedmiot, albo jeszcze coś innego i potraktuj rezultat zniknięcia tego, czego już nie ma, jako punkt wyjścia dla twojej realizacji. Możesz zwrócić uwagę na charakter i cechy, jak i okoliczności tego zniknięcia, może one coś podpowiedzą, a może nie (w kontekście rezultatu, nad którym należy się zastanowić). Możemy również nie wiedzieć, że coś zniknęło, albo wiemy na pewno, że coś zniknęło, ale nie wiemy co. Jaki wtedy jest rezultat takiego zniknięcia? Praca nad własną realizacją może też mieć charakter studium, analizy, bez względu na charakter medium, które uznacie za słuszne do realizacji.
- Brak – Punktem wyjścia jest szeroko rozumiany brak czegoś lub kogoś. Braki lub brak czegoś konkretnego, który zaobserwujesz będzie punktem wyjścia Twojej realizacji. Bowiem brak czegoś, może być rezultatem zniknięcia, ale też może być spowodowany czymś innym. Nie wszyscy w taki sam sposób odczuwamy brak czegoś. Realizacja może mieć charakter studium, analizy bez względu na charakter medium, które uznacie za słuszne do realizacji.
Opiekę merytoryczną nad powstałymi realizacjami objęli reprezentanci kadry dydaktycznej ze wszystkich współpracujących w projekcie podmiotów i instytucji. Byli to:
- prof. dr hab. Marcin Berdyszak – Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
- prof. Patrik Kovacovsky – Wyższa Szkoła Sztuki i Designu z Bratysławy (Słowacja)
- doc. M.A. Vladimír Kovařík – Uniwersytet Tomáša Baty w Zlinie
- dr Marek Sienkiewicz – Akademia Sztuk Pieknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
- dr Tomasz Drewicz – Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
- mgr Martin Hrvol – Wyższa Szkoła Sztuki i Designu z Bratysławy (Słowacja)
